Cult an fhealsúnaí.

Gaulish cult.
Gaulish cult.

 

Cult an fhealsúnaí. Albios, Bitu agus Anderos aontaithe san fháinne céanna. Albios, Bitu agus Anderos aontaithe san fháinne céanna. Sa Druideachas, téann an fhealsúnacht agus an reiligiún lámh ar láimh. Rinne mé iarracht an méid a d’fhéadfainn a fhoghlaim ón gcult Galltach a thabhairt chomh maith agus is féidir, agus creidim go bhfuilimid an-ghar dá raibh. Maireann cuid eile é mar reiligiún fealsamh agus cuid eile mar fhealsúnacht reiligiúnach de réir a gclaonadh lonrúil nó obscurantist níos mó nó níos lú. Tá penchant ag na obscurantists do Donnotarvos agus na cinn lonrúil do Lug. Sa Druideachas is focal é an solas a ainmníonn an t-am a ghluaiseann, is é an dorchadas an téarma a ainmníonn am stad sa domhan lonrúil (rud a chiallaíonn am gan scéalta). Ar aon chuma, tá an dá thaobh seo doscartha. Bíonn na searmanais go léir ar siúl san oíche i nglanadh do chultúir baineann agus i rith an lae in aice le máistirchrann (céad bliain) do chultúir fireanna. Glacann drugaí páirt sa dá chineál. Tógann gach searmanas trí lá iomlán. Baisteadh draíochta. Tugtar baisteadh draíochta ag an té is mó a bhfuil oideachas air ar bhealach smaointeoireachta agus ar theagasc an Druideachais, is féidir gurb é seo an draoi, ceann de na h-ubhagáin nó an file más é an t-aon duine a bhí i láthair tráth an bhaisteadh. Faigheann an té a fhaigheann baisteadh a ainm nua ag an nóiméad seo dá shaol, inscríofa ar a chroí (lár an duine), is cloch bhán greanta í a fhaigheann sé ón oifigeach a roghnaíonn é agus a thugann a ainm dó. Tá an t-ainm a shanntar inscríofa taobh istigh den chloch arb í íomhá meafarach síol í. Nuair a dhéantar an duine a bhaisteadh, faigheann sé uisce, péacfaidh an síol a bhuíochas leis an uisce seo agus scaipfidh planda a léireoidh cosáin spiorad an tionscnaimh, toisc gur sliocht tionscnaimh é i dtreo shaol an duine fhásta. Mar sin ba chóir a thuiscint nach nochtar an t-ainm a thugtar ar an duine ach le cuma an phlanda agus leis an bhfás atá air, i bhfocail eile, le linn a shaoil. Bhí na Gaeil i dteannta a n-ainm rúnda, leasainm coitianta. Ón rud a thuig mé go raibh ainm acu ar a spiorad, baineann an spiorad leis an diaga, agus ainm as a n-ionracas coirp atá freagrach as an duine. Is é an iontráil é ar chosáin an chrainn dhomhanda, kernunos, agus caithfidh eolas domhain a bheith aige ar a chultúr roimh bhaisteadh. Tugtar é seo dó trí eolas ar scéalta finscéalta a threibhe. Rinneadh ionadaíocht ar an nGealach i bhfoirm láir hippocampus a chothaíonn na farraigí neamhaí. Cothaíonn solas na gealaí (a bainne) an domhan istigh. Taobh dorcha den domhan spioradálta. Rinneadh ionadaíocht ar an nGealach i bhfoirm láir hippocampus a chothaíonn na farraigí neamhaí. Cothaíonn solas na gealaí (a bainne) an domhan istigh. Taobh dorcha den domhan spioradálta. Airgeadra céanna Parisii, taobh fisiceach. Bean iontach. Airgeadra céanna Parisii, taobh fisiceach. Bean iontach. An Pósadh Gall. Bhí grá ardaithe ag na Gaeil go céim naofa. Tá a fhios againn gur tharla na searmanais faoi cheannbhrat na gcrann, in aice le háit chloiche agus fiú monolithic, as a raibh earrach ag sreabhadh. Tá siombalachas uiscí na beatha i láthair an-mhór. Is abairt é "Beliassu Sète" a ainmníonn pósadh. Ciallaíonn sé seo "an tarraingt is láidre", áilleacht an chomhartha agus a marthanacht. Is féidir leat é a aistriú trí "an bealach álainn", nó níos simplí trí "an grá". Ní fhágann na téacsanna a d’fhág siad aon amhras faoi mholadh agus ingearchló na meon go dtí an chéim is airde. Bhí a ngrá socraithe i gcloch, ba bhealach é chun é a dhéanamh go síoraí. Seo cúpla ceann. "Tingi beliasusetere garise iexstumisendi" Ar do bhealach, an tarraingt is láidre, mo bhanríon, glaoigh orm fear céile. * caithfear a thuiscint gurb iad na mná cosán naofa na beatha do gach duine Gall. "Ilobilebeliasusete re ga iexstumisendi" Tú an tarraingt is láidre, tiocfaidh sé, glaoigh orm fear céile. Déantar dhá dhéithe a agairt le linn an phósta, is é Papisonos, athair na mbrionglóidí nach duine seachas Kernunos é toisc gurb é an té a rialaíonn bóithre an spioraid, agus an ceann eile Bélim'na, ar a dtugtar Belisama freisin, "an áilleacht is mó ". "Níor imigh Adiantunne ná naoisetu" An-inmhianaithe, ná fág muid is cuma cén. Taispeánann an abairt seo go soiléir go bhfuil an bhean saor óna rogha féin agus go n-iarrann an fear uirthi fanacht i gcónaí. Taispeántar an meas is doimhne ar an bhfáinne laistigh den phósadh agus léirítear é. * "Geneta imi, data vimpi" Is cailín maith álainn mé. Tá sé ar cheann de na habairtí a luadh ag am an phósta, baineann sé le shliocht maith ach go háirithe le sláinte mhaith na gcéilí. * "Calia ueïobiu sauni tioberte mouno" Pósfaidh mé iníon Cala le Saunos a raibh Mogunos aici. Mar sin is féidir le máthair linbh a rugadh cheana pósadh tar éis breith a thabhairt d’athair an linbh. Níl cosc ar ghrá roimh phósadh. * "Nata uimpi,curmi da " Cailín álainn, tabhair beoir. Léirmhínithe ag: meisceann cailín deas me. Tá suim mhór ag ár nGaillimh in áilleacht na mban, nach mór dóibh gan amhras a dhéanamh trí iad a fheictear. Níor shéan Gaulois é, ba bhreá le mná iad. Cult na beatha tar éis bháis. I measc na nGallach, tá saol ann roimh bhreith agus saol tar éis bháis, níl sa saol trastíre ach sliocht, scéal. Is é an metempsychosis an creideamh in aiséirí anam agus spiorad i gcorp nua eile. Arís, ní mór dúinn cuimhneamh gurb é an t-anam an tsuim, grúpáil carachtair atá mar bhealach díreach chun freagairt do chás. Is é suim na gcarachtar atá mar bhunús le príomh-acmhainn sentimental le haghaidh imoibriú. Cé gurb é an intinn suim na machnaimh go léir mar gheall ar fhoghlaim, cuimhní cinn nó malartú casta agus ní bunscoile. Comhcheanglaíonn an spiorad agus an t-anam in aonán ar leith do gach duine agus áitíonn an spiorad áit réamhtheachtach ansin, divinified. Mar sin tá scéal pearsanta ag gach ceann acu a éiríonn as focal dia na haimsire, Kernunos. Mar sin cén fáth go stopfadh Kernunos ag labhairt ós rud é nach féidir leis an bhfocal ama stopadh, nach féidir leis seasamh go fóill? Chreid ár nGaillimh gur tine a bhí sa saol le himeacht ama, nó sruth uisce beatha (is é seo an Alfa agus an Omega) a bhog i dtreo amháin nó i dtreo eile, ag rianú cinniúint gach ceann acu. Cosúil le craobhacha crainn, crisscrossing agus a thabhairt le chéile agus a fhágáil dá chéile a leithéid nó a leithéid a bheith ann. Is tagairt í don nathair naofa arb é meafar ríthábhachtach an chosáin aistrithe atá ann ag foirceannadh trí chrann ama an chruthaithe. Chruthaigh reiligiúin agus fealsúnachtaí uile an domhain dogma a bhaineann le ceann eile in áit eile tar éis bháis. Cibé an dtugaimid é, wallala, Paradise nó fiú ifreann, tá an smaoineamh seo uilíoch. Tá sainiúlacht na nDrugaí tógtha ar a uilíocht i ndáiríre. Mar gheall ar chosáin gan teorainn an chruthaithe, tá gach rud eile indéanta. Agus fiú gur féidir leis na scéalta eile seo, na saolta eile seo, stair an domhain atá ar eolas ag gach duine aonair a athchruthú. Is féidir an t-aiséirí, nuair a bhíonn dhá scéal ann roimhe seo a chuaigh i dtreo a chéile mar gheall ar bhás, a bheith ann. Spreagtha ag an draoi nó "de thaisme". Féadann Drugaí Uilechumhachtacha bóithre ama a rialú agus iad a thrasnú. Glacadh le breithniú ar fiú go leor machnaimh fealsúnachta é. An chuid is mó den am, cuirtear na cosáin seo i gcomparáid le dánlanna faoi thalamh a dtagann réaltacht eile chun cinn iontu. Tá an réaltacht eile seo, bóthar, corpraithe sna cosáin ar a dtugtar lasmuigh den domhan lár, bíodh sé i bhfréamhacha an chrainn naofa, as a dtagann saol anaithnid toisc go bhfuil siad i bhfolach, nó i mbrainsí an chrainn naofa, as a dtagann an spéir , agus go háirithe na réaltaí dóibh siúd atá ann anois i neamhbhásmhaireacht biotáille, meastar gur cuid den lonrúil iad. Mar sin tá gach duine a bhfuil rochtain aige ar an spéir, tar éis iompú ina réalta agus is féidir linn iad a fheiceáil i spéir na hoíche. Ón rud a raibh mé in ann teacht as an bhfealsúnacht Galltach seo, tá cumhacht faighte acu seo anois chun a gcuid ama a chruthú, tá Kernunos nua ann, amanna nua, grian nua ....... le saolta difriúla a chruthaíonn siad féin as seo amach an stair faoi leith is coiteann do gach ceann dá mbunú. Tá na daoine seo a fuair bás agus a shroich barr spiorad an duine, i bhfad níos mó i ndáiríre, anois mar dhia uilechumhachtach a chruthaithe féin, in íomhánna ríthe agus banríonacha na spéire, na réaltaí síoraí atá le feiceáil mar a gcinn féin pearsantacht nuair a bhíonn an spéir soiléir go leor. Tá stádas na dtoghthóirí, lonrúil a sheinneann amhrán an chruthaithe faighte acu. An ceann ina ndearna an té a rinne a dheasca. Baineann clogad sciathánach na nGallach leis na baill tofa i bpróiseas an ascension, tá “spiorad na heitilte” acu siúd a d’fhan ar talamh, cosúil le ríthe aingeal nó banríonacha a bheidh ag eitilt chun na bhflaitheas lá amháin. Cibé scéal é, luann Druideachas saolta comhthreomhara. Beidh na focail seo doiléir do chuid acu agus geal le focail eile. Ba chóir a thuiscint go bhfuil crann cruthaithe i ngach duine againn, a bhfuil a bhunús suite leis na 7 séipéal fealsúnachta. Ní bhaineann an rud a thiocfaidh chun bheith i ndiaidh an bháis ...... ach dóibh siúd a ghlac an cosán seo. Is é an crann ama Kernunos an dia mór uilechumhachtach. Dá bhrí sin táimid ag a chruthaithe, a chlann agus a thorthaí. Torthaí a chruthóidh crainn nua agus amanna cruthaitheacha nua nuair a bheidh siad scoite ón gcrann. Feictear bás agus ascension mar athbhreithe, i spiorad saor an chruthaithe. Tá sé seo dóibh siúd a shroicheann barr an chrainn. Dóibh siúd a fhilleann ar chosáin Aiduos, domhan na'ag an mbun, déarfaimid go bhfuil siad reincarnated trí fhréamhacha nua ach go bhfuil siad fós mar chuid den chrann. Is é athbhreithe na fola, an chine agus a carachtair. Nuair a deirim cine, táim ag tagairt don ghné teaghlaigh, ní amháin do dhath craicinn nó do chineál áirithe eile moirfeachais, do ghrúpa cultúrtha geografach i bhfad i gcéin nó nach ea, is comhlacht den inscne chéanna é de thréithe géiniteacha a atáirgeann an an cineál céanna anima. Mar sin is féidir an t-anam a athainmniú i gcorp a bhfuil an chuma air go raibh an duine a bhí ag caitheamh (cosúil le ball éadaigh), agus an spiorad corpraithe i réalta nua síoraí. Iad siúd a fuair bás sula bhfuair siad an intinn thar cionn, rith siad isteach i ndomhan eile, comhthreomhar lenár saol féin, go dtí go bhfuair siad bás ina seanaois le hintinn a bhí críochnaithe ag eolas agus níos fearr ná an duine, ag teacht mar sin i spéir na réaltaí. Tá na cúinsí seo inghlactha don reiligiúnach le hathbhreithe an anama trí na fréamhacha agus don fhealsamh le buanú an spioraid trí na torthaí. Is é an talamh ina ndéantar fréamhacha an chrainn a atógáil i gcónaí, corprú an mháthair-bandia dorcha dorcha ar a tugadh Gaia i measc na Gréagach agus gur ghlaoigh na Gaeil le hainm a shíníonn an sliocht a tharchuireann beatha, bás agus athbhreithe an anama. Is é (Mori et genata) an máistir lárnach. Sa Christendom, tugtar Muire uirthi. Ní mór dúinn a bheith cúramach go bhfuil incarnation earthly agus cosmological diaga eile ag gach deity. Tar éis bháis is sliocht chuig an diaga é. Ar ndóigh, ciallaíonn an íomhá seo go leanann an duine nach maireann ag deireadh a shaoil ag maireachtáil i gcrann cosmeolaíoch an ama agus dá bhrí sin inár gcuimhní cinn coitianta leis na smaointe go mbeidh tiomnacht air mar ghrian a leanann ag soilsiú ár smaointe. Fásann an spiorad i dtreo an tsolais. Rud tábhachtach le cuimhneamh, rinneadh na hadhlacthaí ag bun na gcrann, mar is iad mairbh an ama a chuaigh thart a chothaíonn cuimhne an chrainn chultúir. Tá na comhlachtaí seo cosúil le cuimhní cinn a chothaíonn saol an lae inniu agus an todhchaí. Is cuid é seo de chultúr an tairbh uasal agus Esus. Tarchuireadh an modh adhlactha daoine seo chuig Críostaithe agus adhlacadh na chéad Chríostaithe marbh ag bun cholúin na n-eaglaisí arb é réamhchumrú cloiche stoca chrainn na foraoise iad. Suite ar ardchlár Gergovie in Auvergne, rinne tochailtí seandálaíochta cnámharlach mná a thochailt, gearradh a lámh agus cuireadh í taobh istigh de umar, cúlchiste uisce. Déanta na fírinne, cuireadh cosc uirthi a hintinn agus a corp a tharchur chuig na crainn. Agus mar sin ní fhéadfadh sí a bheith reincarnated ar an mbealach seo. Ba é an pionós uachtarach a rinneadh gan amhras ar dhraíocht. Le Rómhánaigh a thóg a dteampaill ansin. Tá an tsubstaint ríthábhachtach reincarnated i gcrann an spiorad uilíoch. Sílim go raibh ar na leanúna is mó a bhfuil baint acu leis an Cruinne seo Druidism, comhartha a chaitheamh ar an mbarr, líníocht de chrann beag, brainsí, stoc agus fréamhacha san áireamh. Mar gheall ar deireadh, is é an tsiombail seo den chrann spioradálta éabhlóid shíoraí an spioraid. Smaoineamh fealsúnachta. "Ní mhíníonn an draoi rudaí, spreagann sé iad sa spiorad." Tá an crann draíochta suite i dtrí aiseanna agus tá trí phrionsabal ag gach ceann acu: ama, fisiceach agus spioradálta. -an am atá caite, an lá inniu, an todhchaí; -an domhan thuas, an ceann sa lár, agus an ceann thíos; - an domhan diaga, domhan an duine, agus domhan na n-ainmhithe. Mar sin caithfear trí aiseanna a choinneáil mar thosaíocht: am an ama, corp agus corp na hintinne. Tá an crann teampall seo i ngach duine againn. Paisean agus soiléireacht, i reiligiúin uile an domhain ina bhfuil ríocht an domhain agus ríocht dhiaga beagnach, beagnach. Tá an draíochtachas difriúil sa mhéid is go bhfuil an ríocht thíos paisean, agus is soiléire an ríocht thuas. Leis na Drugaí, baineann an smaoineamh go léir leis an diaga, agus is ainmhí an t-imoibriú instinctach ar fad. Deirim smaoineamh fealsúnachta in ionad smaointeoireacht fhealsúnachta toisc go bhfuil an Druideachas bunaithe ar bhealach smaointeoireachta neamh-dhíreach, cosúil le machnamh i scáthán .... d’uisce ama. Seo an coincheap "fealsúnacht". Is í an fhealsúnacht an ealaín a bhaineann le machnamh a bhrú trí threoir ciallmhar a ghlacadh gan cinnteacht dhaingean a sholáthar, is é machnamh fealsúnachta ar an láimh eile trascríobh an domhain atá timpeall orainn trí mhachnamh a mhíníonn, gan a bheith faoi réir ár mothúcháin a threoraíonn é, an mhaith nó drochrudaí atá ann, gan iad a mheas de réir cúinsí soiléire. Tógann sé gach rud chun domhan a dhéanamh, agus gach uair a fhásann brainse den chrann i dtreo amháin, fásann ceann eile sa treo eile. Seo an rud a chothromaíonn an crann domhanda i ndáiríre. Go bunúsach tá an láithreán logarythmix comhdhéanta de Nótaí (ceoil?) A bhfuil súil agam a mbeidh athshondas faoi leith ag gach duine agaibh. Coincheap an mhaith agusmícheart. Tá coincheap an mhaith agus an t-olc an-randamach sa Druideachas, i ndáiríre, ní nochtar é i ndáiríre ach leis an mbreithniú egotistical nó coitianta atá ag duine ar ábhar áirithe. Tá sé an-deacair breithiúnas a thabhairt ar an rud atá ceart nó nach bhfuil, mar shampla, is féidir bréag nó rud neamhspóite a shábháil uaireanta agus stiogma cúinsí eile a spreagadh. Cé gur féidir le gníomhas maith a bheith tubaisteach nó gan a bheith ag brath ar an dearcadh a leagaimid féin. Ní furasta breithiúnas a thabhairt le cinnteacht ag brath ar an dearcadh a leagaimid féin dá bhrí sin. Is í an smaoineamh fealsúnachta an ealaín a bhaineann leis an gcuid inmharthana agus neamh-inbhuanaithe de gach rud a mheá trí na seacht bpríomh-mhothúchán atá ann ón mbreith. Trí mhothúcháin gach ceann de na seacht séipéal. Ní chruthaítear ach tuairim shoiléir ansin ar ábhar machnaimh. Seo mar a fhoirmítear cothromaíocht chrann domhanda Kernunos, athair na mbrionglóidí agus an ama (aimsir an spioraid). Coincheap na fírinne. Ní dhéantar coincheap na fírinne a atreorú riamh i nDochtúireacht Gall, tá sé ag an leibhéal céanna le réaltacht na fírinne. Tá amhras ann go bhfuil bréag mhealltach sa bhrú gníomhach is lú le linn caingne nó nochtaithe. Fiú más cosúil go bhfuil an chaint soiléir. Tá an fhírinne infheicthe, réaltacht inláimhsithe, nach gá a fhorchur. Ní cuid den dioscúrsa Druidiúil aon bhrú agus fórsa a úsáidtear chun réaltacht a fhorchur. Is fíor an rud a deirtear, ní dhéanaimid sa dioscúrsa tandent nó polaitiúil. Fiú más cosúil go bhfuil abairt stingy le focail, is fearr í a fhágáil ansin ná an leath-bhréag a chur i mbaol. Nó is fearr an meafar a úsáid. Bheadh sé furasta é seo a chur amú le smaointeoireacht mheiteafiseolaíoch, ach níl, tá smaointeoireacht draíochta bunaithe ar fhírinní comhdhéanta. D’úsáid na Gaeil focal faoi leith chuige sin, tabharfaidh mé duit é nuair a bhfaighidh mé é i mo nótaí. Chun é a thuiscint go maith, caithfidh tú é a fheiceáil mar chluiche.